Paul Gees, Ado Hamelryck & Jean-Georges Massart

Ver van de glitter en de soms oppervlakkige uiterlijkheid van het actuele kunstgebeuren werken Paul Gees, Ado Hamelryck en Jean-Georges Massart al vele jaren consequent aan een samenhangend oeuvre. Alle drie bekleden ze een prominente plaats in de schaduw van de verblindende kunstscène. Ze bevinden zich op het eindpunt van een modernistische traditie waarbij kunstenaars hun oeuvre opbouwen vanuit een focus op deelaspecten van de realiteit. Dit minimalisme biedt hen de mogelijkheid om heel ver door te dringen in de poriën van diezelfde realiteit waartoe ook de toeschouwer behoort.

Ondanks de onderlinge verschillen in beeldtaal heeft hun werk ook raakpunten. Grote maatschappelijke verhalen zal men er niet in aantreffen en alle drie stellen ze de grondstof waarmee ze werken centraal. Op een poëtische manier zetten ze dit materiaal naar hun hand en brengen het in stelling voor een dialoog/confrontatie met de toeschouwer en de omgeving.

Soms bijna obsessief zoals Ado Hamelryck wanneer hij zich overgeeft aan het diepe contemplatieve zwart of zichzelf wegcijfert in een krioelende en eindeloze schriftuur. Heel eenvoudig zoals Jean-Georges Massart die als een judoka met een kleine beweging overneemt wat de natuur hem aanreikt en het vervolgens neerlegt als een artistiek voorstel. Complexer zoals Paul Gees wanneer hij de ruimte betekent met materialen in spanning en in on/evenwicht.

In Hasselt wordt het werk van deze drie meesters in los verband naast elkaar gezet en op elkaar afgestemd. Het wordt een ode aan het kleine gebaar. Weliswaar een vingerknip in het heelal maar toch 'Somewhere somebody moves the earth'.