Analogue robot orchestra

Belgische première

Echte mannen spelen harp, luidt het licht provocerende credo van harpist Remy van Kesteren. Het palmares van de jonge musicus is nu al indrukwekkend, net zoals zijn passie om het imago van zijn instrument op te vijzelen.

Nederland kent twee ambassadeurs van ‘de nieuwe harp’. Lavinia Meijer (°1983) en Remy van Kesteren (°1989) gaan voorop om het imago van nimfen en watjes weg te poetsen. De in Zuid-Korea geboren Meijer mocht bij Pauw en Witteman haar platina album met muziek van Philip Glass ophalen. Over Remy riep Mathijs van Nieuwkerk in DWDD: “Een ware revolutie in de harpwereld!” 

Van Kesteren en Meijer zijn beiden musici die zich niet laten opsluiten door een orkest. Ze lijken net zo zeer te genieten van het populaire Night of the Proms als van het eerbiedwaardige Concertgebouw.

Als klassiek geschoolde harpist gaat Remy van Kesteren al vroeg op ontdekkingstocht naar andere genres, zoals pop, minimal en improvisatie. Hij creëert zijn eigen muzikale wereld met eigen composities: een mengeling van neoklassiek, elektronica en jazz.

Twee jaar geleden toerde Remy al door Nederland met een 20-tal robots, die als een soort analoge drumcomputer zijn muzikale wereld mee helpen scheppen. Het afgelopen jaar is hard gewerkt aan een versie 2.0 van het ‘orkest’ door zijn muzikale kompaan Jurjen Alkema, ook verantwoordelijk voor de oogverblindende videomapping. 

Harder. Better. Faster. Stronger. Langzaam zijn de robots uitgegroeid tot één groot muzikaal beest dat van Kesteren niet alleen volgt, maar hem ook uitdaagt en verrast. Samen verleggen ze de grenzen weer een stukje verder. Geheel in lijn met deze tijd is het ook nog eens de meest coronaproof band die je je kan bedenken. Intiem, groots, de concertzaal als huiskamer en de eigen fantasie als universum.