Oster-Oratorium van Bach

Vreugde en feestelijkheid worden in barokmuziek steevast uitgedrukt met trompetten en pauken. Dat is ook zo in de twee werken van dit programma. Bachs derde orkestsuite uit 1731 bevat naast een grootse, plechtstatige ouverture en een aantal sprankelende Franse dansen ook de overbekende, maar o zo ontroerende ‘air’ voor strijkers.

Aan het Oster-Oratorium, voor het eerst uitgevoerd in 1725, bleef Bach bijna 25 jaar lang schaven. Het is een echt oratorium, zonder koralen dus en ook zonder evangelist. Aan het woord zijn hier Jezus’ trouwste volgelingen die hun uiteenlopende gevoelens en bedenkingen omtrent het wonder van Pasen bezingen in vier bewogen recitatieven, drie blijmoedige aria’s en twee uitbundige koren die het geheel afzomen en tot eenheid brengen.

Het paasfeest gaat over nieuw leven. Het daglicht komt terug, de groeikracht neemt toe, ons bloed gaat weer stromen. Dat gevoel van vernieuwing is in elke noot van dit programma te vinden. Het bruist. De instrumenten buitelen over elkaar heen als lammetjes. Zo brengt Bach zonder woorden helderheid en hoop over.

De bewondering voor het oeuvre van Bach vormt de spil van il Gardellino’s repertoire. Het ensemble geniet zowel in eigen land als internationaal hoog aanzien. Hun discografie, voor gereputeerde labels, werd vaak bekroond, o.a. met prijzen als Diapason d’Or en Classica.

Johann Sebastian Bach Orkestsuite nr. 3 in D, BWV 1068 & Oster-Oratorium, BWV 249