Wolf, Mahler & Brahms

Jos van Immerseel en zijn kompaan Thomas E. Bauer blijven rebels en gooien met dit programma de gebruikelijke volgorde van een symfonisch concert overhoop. 

Na twintig jaar piekeren en schetsen voltooit Johannes Brahms zijn eerste symfonie. Het resultaat wordt wel eens als ‘Schubertiaans’ omschreven. De sterke architectuur doet dan weer denken aan Beethoven. Maar de eerste symfonie is toch bovenal Johannes Brahms: grensverleggend, onvoorspelbaar en rebels. 

Zowat een kwarteeuw later zette Gustav Mahler de eerste pennenstreken van zijn vijfde symfonie. Anima Eterna pikte er het onvergetelijke Adagietto uit: een liefdeslied zonder woorden. De Lieder eines fahrenden Gesellen leiden recht naar het hart van Mahlers universum. Met volkse melodieën en teksten van eigen hand schetst hij de spirituele reis van een jongeman met een gebroken hart. 

Waar Mahlers meesterschap in het orkestlied ligt, excelleerde Hugo Wolf in het intieme lied met klavier. Schouder aan schouder met bariton Thomas Bauer presenteert Anima Eterna een avond als één groot crescendo, van dramatische aubade tot symfonisch summum.

Het is heerlijk om Thomas Bauer te horen vertellen over de Lieder eines fahrenden Gesellen: “Deze liederen wortelen in een verlangen naar een soort ‘volkse sound’, een veronderstelde natuurlijkheid die echter meer fictie is dan historische realiteit. Mahler zelf puzzelde deze teksten bij elkaar, en smokkelde hier en daar ouderwetse uitdrukkingen en onbestaande dialectwoorden binnen. Toch is het de muziek die voor ons, zangers, de grootste uitdagingen oplevert.”   

Hugo Wolf Nimmersatte Liebe Lebe wohl Der Feuerreiter
Gustav Mahler Adagietto uit Symfonie nr. 5 in c, Lieder eines fahrenden Gesellen
Johannes Brahms Symfonie nr. 1 in c, opus 68

programmaboekje