Lisbeth Gruwez danste bij Wim Vandekeybus, Sidi Larbi Cherkaoui en Jan Fabre. In 2007 richtte ze met muzikant Maarten Van Cauwenberghe Voetvolk op. Het duo was al vaker te gast in CCHA met o.a. The sea within (2019), Into the open (2022) en Nomadics (2023). Of met de solo’s It's going to get worse and worse and worse, my friend (2013 én 2024), Lisbeth Gruwez dances Bob Dylan (2016), Piano works Debussy (2024) en Penelope (op 31 aug).
Woede is een duale kracht - enerzijds destructief en ontwrichtend, anderzijds een katalysator voor verandering, een antwoord op onevenwicht. In de nieuwe solo Tempest put Lisbeth Gruwez uit de vechtkunst van de martial arts om rauwe energie te kanaliseren naar gerichte kracht. Een lichaam oscilleert tussen chaotische, scherpe uitbarstingen en een kern die stil en helder standhoudt.
Tempest onderzoekt hoe een poreus lichaam de storm verwelkomt, hem door zich heen laat bewegen en zijn kracht omarmt in plaats van weerstand te bieden. Het is een dans in het oog van de storm - of liever, een dans die een oog in de storm opent: één enkel, gloeiend punt.
credits
concept Lisbeth Gruwez & Maarten Van Cauwenberghe / choreografie & performance Lisbeth Gruwez / muziek Maarten Van Cauwenberghe / lichtontwerp Jan Maertens / decor ruimtevaarders / coproductie POLE-SUD Strasbourg, Theater im Pumpenhaus Münster, December Dance (Brugge) & MA scène nationale - Pays de Montbéliard / residenties kunstencentrum nona Mechelen, Voetvolk Atelier Rubigny, POLE- SUD (Strasbourg), Chang Theatre Bangkok, WestK Performing Arts Hong Kong & kunstencentrum BUDA Kortrijk / © Danny Willems & Siska Vandecasteele
voetvolk.be