De ‘worstelende’ mens die niet eens weet dat hij/zij/hen op worstelen zit. Laat staan dat hij/zij/hen een paar goede grepen of worpen in huis heeft. En wat moet je met al die spieren, botten en dat strakke worstelpakje als je geen idee hebt aan welke sport je doet?
Waar voor de één bijna alles makkelijk af gaat, zit de ander hopeloos te klooien met zoiets als een knoop in je schoenveters. De één houdt grote verhalen die eigenlijk nergens over gaan en de ander kan voor de simpelste dingen de woorden al niet vinden.
Ook slakken hebben wel eens haast gaat over levens in verschillende snelheden. Over eindeloos proberen of in één keer lukken. Over alles kwijtraken of per ongeluk steeds het juiste vinden. En, vergeet niet, oud gedaan is jong geleerd (of zoiets). Vandaar 6+, je weet maar nooit!
Een voorstelling in slow motion over een leven dat veel te snel gaat door hét Nederlandse gezelschap dat niet buiten de lijntjes kleurt omdat er volgens hen geen lijntjes zijn. Theater Artemis staat immers voor verrassend, eigengereid en zelfs een tikkeltje anarchistisch theater. Maar ook staan ze voor de leukste titels, zoals deze parel weer eens bewijst!
“Theater Artemis woont in ’s-Hertogenbosch en maakt lekker absurd en een tikkeltje anarchistisch theater. Theater dat zich, in samenspel met ons publiek, niet aan zijn eigen wetten houdt. Niets ligt meer vast. Alles ligt open. Artemis biedt daarbij de kracht om de wereld op zijn kop te zetten.”
Zo omschrijven ze zichzelf en … ze hebben gelijk. Precies daarom reden artistiek leider Jetse Batelaan en zijn team al vaker richting Hasselt, zowel naar CCHA als naar het Krokusfestival. Denk maar aan Diarree is mijn lievelingskleur, Anders is een hele normale Zweedse voornaam, Ruzie, Oorlog of De onzichtbare man.
