Binnen het kader van het Festival van de Controle - en dus ook van het thema - tonen Sine Van Menxel en Dries Segers elk een solo-tentoonstelling. Ondanks een aantal fundamentele verschillen (gender bijvoorbeeld, maar ook zwart/wit tegenover kleur en het figuratieve tegenover abstractie) spreken deze kunstenaars een opvallend vergelijkbare taal. Misschien is deze best te omschrijven als een soort neo-ambacht, het zich toe-eigenen (overmeesteren) van technieken – wat ze benaderen vanuit een totaal verfrissend perspectief.
Het woord controle is ontleend aan het Middelfranse ‘contrerole’: een tegenregister dat werd bijgehouden naast het eerste register om via vergelijking onregelmatigheden in de administratie op te sporen. In deze tentoonstelling plaatst Sine Van Menxel haar werk in het licht van deze etymologie. Er is een eerste tijd, de werkelijkheid van de dingen, en een tweede tijd, de gefotografeerde werkelijkheid. Door de spiegeling tussen beide creëert ze een poëtisch universum van hoogst eigenzinnige beelden. Fotografie wordt hier niet enkel ingezet ter registratie van de realiteit, waarheidsgetrouw zoals een schaduw dat kan zijn, maar geldt eveneens als frauduleus instrument om het alledaagse te transformeren.
