Karl Manfred Rennertz

De universele taal van Karl Manfred Rennertz  is deel van een rijke Duitse traditie van expressionistische houtsculptuur, met herinneringen aan laatgotische en etnische beelden. Zijn affiniteit met de discipline betekent geenszins dat hij geen andere materialen of technieken bezigt. Het is echter wel zo dat het vermeld specialisme tekenend is voor het oeuvre van de artiest.

Hout is niet alleen een natuurlijk, maar ook een menselijk en tactiel materiaal en daarom moffelt de artiest de kwaliteiten van het hout niet weg en benut hij maximaal de vorm van de boom. De ogenschijnlijke tegenstelling tussen het met de natuur verbonden materiaal en de door de cultuur geschapen vorm is hier niet het enige antoniemenpaar.

Zo staat creëren tegenover vernietigen, wanneer Rennertz met kettingzaag en brander vormen tot leven brengt, staat figuratief tegenover abstract, wanneer onder andere de menselijke figuratie in verregaande mate wordt geabstraheerd en staat verhullen tegenover onthullen, wanneer de kunstenaar zijn beelden partieel gaat beschilderen of blakeren.

De beelden die Karl Manfred Rennertz creëert, zijn relatief eenvoudig en weinig gekunsteld en vertonen daardoor reminiscenties aan archetypen. De eenvoud van dergelijke oervormen genereert een groot semiotisch potentieel zoals dat bij deze kunstenaar bijvoorbeeld tot uiting komt in zijn sculpturen met de allures van een prauw en in zijn zuilvormige constructies. De vele betekenissen die aan dergelijke beelden kunnen gekoppeld worden en de verbondenheid en de stilistische verwijzingen naar artefacten uit andere culturen en tijden, maken dat zijn werk een universele dimensie heeft.
Dan Holsbeek