projectomschrijving
Choreograaf Ugo Dehaes onderzoekt al geruime tijd hoe dans en technologie elkaar kunnen versterken. In Moving Skin neemt hij het menselijk lichaam als uitgangspunt. Ieder lichaam heeft meer dan 200 botten, een 100-tal beweegbare gewrichten, ruim 600 spieren, 100.000 km bloedvaten, en nog een langer zenuwstelsel. Dit alles mooi ingepakt in ons grootste orgaan: de huid.
Het lichaam is al eeuwen een bron van inspiratie voor kunstenaars. Voor het creëren van dans is het lichaam zelfs het belangrijkste instrument. In zijn eerdere creatie Simple Machines probeerde Ugo zijn dansers te vervangen door robots, door kleine wezentjes uit sluimerige cocons te kweken. Hoewel die robots het publiek echt konden raken, waren hun bewegingen nooit zo pakkend of emotioneel als bij een écht menselijk lichaam.
In Moving Skin verzamelt het publiek zich rond een grote tafel om getuige te zijn van een reeks betoverende experimenten die op ingenieuze wijze delen van het menselijk lichaam nabootsen met behulp van robotica en technologie. Net zoals Vesalius ooit het menselijk lichaam bestudeerde in zijn snijzaal, neemt Ugo zijn publiek mee op een fascinerende expeditie:
hij laat vel dansen, bouwt spieren na, en probeert levenloos materiaal tot leven te wekken.
Door al deze stukken samen te brengen tot één geheel, treedt Ugo in de voetsporen van Frankenstein, en probeert hij zijn eigen danser/monster te bouwen, een samenraapsel van bionische lichaamsdelen en ludieke experimenten. Maar kan dat zelfgebouwde lichaam ook écht dansen?
Moving Skin put inspiratie uit het verleden en omarmt de toekomst. Het is een eerbetoon aan de tijdloze fascinatie voor het menselijk lichaam en een ode aan de intrinsieke schoonheid die schuilgaat binnenin. Tegelijkertijd voert de voorstelling ons mee naar onontgonnen gebied van technologische vooruitgang, waar menselijke creativiteit en kunstmatige intelligentie onafscheidelijke partners worden op het podium.
doel van de residentie
Tijdens de residentie in HET LAB zal Ugo zich concentreren op het ontwikkelen van één scène uit de voorstelling. Daarvoor plant hij een zachte robot te bouwen die van vorm kan veranderen. Dankzij projecties van lichaamsdelen op deze robot krijgen we een homp vlees te zien die steeds van vorm en betekenis verandert: de ene keer zien we een bolle rug, dan lijkt de robot weer op een uitgestoken elleboog om later weer te veranderen in een schouder of kin. Zo shape-shift hij van de ene vorm in de andere.
Naast het bouwen en programmeren van deze robot wil Ugo vooral een aantal lichamen in close-up filmen om de beelden te produceren die op deze robot geprojecteerd zullen worden.
Meer informatie over Ugo Dehaes kan je hier lezen.
