20 years of 130701 - For Jóhann

Belgische première

Op 13 juli 2001 richtte het Britse Fat Cat records (Sigur Rós, múm…) sublabel 130701 op, en legde zo met enkele releases de blauwdruk voor wat zou uitgroeien tot het (post)klassieke genre. De eerste jaren verschenen albums van Max Richter (CCHA, 2013), Hauschka (CCHA, 2011 & 2017), Jóhann Jóhannsson, Dustin O’Halloran (CCHA, 2011) en Sylvain Chauveau; vanaf 2015 volgde een nieuwe golf namen met Resina, Shida Shihabi (zie ook het concert op 26 maart 2022), Ian William Craig en Clarice Jenssen.

Jóhann Jóhannsson speelde 3 concerten (plus een dansvoorstelling met live muziek) in CCHA: in 2007, 2010 en 2016. Toen repeteerde hij twee dagen lang in CCHA voor wat zijn laatste Europese tournee zou worden. Repetities waar hij ook Echo Collective (zie ook het concert op 30 november) voor het eerst ontmoette, wat postuum nog leidde tot het album Echo Collective plays 12 conversations with Thilo Heinzmann (CCHA, 2019).

Dag op dag 5 jaar na zijn laatste passage in CCHA, en in het najaar van 130701's 20ste verjaardag, brengen we deze twee lijnen samen tijdens een bijzondere avond met artiesten/vrienden van de betreurde componist: 20 years of 130701 - For Jóhann.

Yair Elazar Glotman & Mats Erlandsson
Yair Elazar Glotman studeerde zowel klassieke muziek als elektroakoestische compositie. Hij werkte samen met diverse artiesten van Ben Frost (CCHA, 2010) tot Geoff Barrow (Portishead en Beak). Met Jóhann Jóhannsson werkte hij aan de soundtrack van Mandy en als co-componist aan de score van Jóhanssons documentaire film Last and first men.

Yair Elazar Glotman en Mats Erlandsson treffen elkaar op de breuklijn waar hedendaags klassiek en elektronica elkaar ontmoeten. Sinds 2015 onderzoeken ze nieuwe benaderingen in het gebruik van traditionele akoestische instrumenten. In 2017 verschijnt Negative chambers met daarop “denkbeeldige, ontwrichte folkmuziek voor de huidige duistere middeleeuwen”, gevolgd in 2020 door Emanate, verschenen bij 130701.

Emanate bestaat uit 1 lange gedurfde en rijke compositie die de tijd uitrekt. De muziek zwelt aan en krimpt in, clusters noten zonder uitschieters of klanken die de aandacht opeisen. Golvend, ingetogen, meditatief, mét raakvlakken met Chernobyl van Hildur Guðnadóttir en The miner’s hymns van Jóhann Jóhannsson. 

"**** Pushes hard for Stars of the Lid sunblissed drone - and succeeds. (…) A must-have for aficionados of A Winged Victory For The Sullen.” backseatmafia.com, 2 juli 2020

Rutger Hoedemaekers
De Nederlandse muzikant en componist Rutger Hoedemaekers trok na zijn studies aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag richting Berlijn. Daar bouwde hij vanaf 2010 met vrienden een fabrieksverdieping om tot een enorme modulaire studio waar al snel een hele groep gelijkgezinde muzikanten zoals Jóhann Jóhannsson, Hildur Gudnadóttir en Dustin O’Halloran werkten. Recent verhuisde hij naar Brussel.

Vanaf 2012 werkt Hoedemaekers intensief samen met Jóhannsson voor de soundtracks van Trapped, Mother! en The mercy; nadien onder eigen naam voor o.a. The last Berliner en No man’s land. Zijn eigenlijke debuut verscheen dit voorjaar bij 130701: The age of oddities. 

Het album - volgens Hoedemaekers een soort van lofrede voor Jóhannsson - bezit een enorme sonische rijkdom en emotionele diepte en toont een briljant nieuw componist. The age of oddities klinkt als een verbluffend akelig, mooi en triest landschap. De filmische welsprekendheid getuigt van Rutgers ervaringen bij het componeren voor film naast Oscar-winnaars Hildur Guðnadóttir en Jóhann Jóhannsson.

“**** While we haven’t finished saying goodbye to Jóhann Jóhannsson, we may have found his successor.” acloserlisten.com, 26 februari 2021