Lore Stessel is gefascineerd door de schoonheid van dagelijkse routines, kleine gebaren en de kracht van beweging waar het lichaam als onderwerp een fundamentele plaats in neemt. Haar artistiek werk is vaak het resultaat van de ontmoeting tussen fotograaf en danser(s) waar er woordeloos gesproken wordt. Ze legt de aandacht op het geheugen van het lichaam en hoe elke gebeurtenis of beweging een communiceren is van opgeslagen, vaak onbewuste, herinneringen. Met haar camera vangt ze subtiel kleine stukjes van deze verhalen die niet uitgedrukt kunnen worden in woorden. Ze vangt de intensiteit van het verleden via bewegingen van het lichaam, het licht en de impactvolle elementen errond. Dit verwezenlijkt ze door korte en intense ontmoetingen op ongekende plaatsen op te zoeken, vaak met een liefde voor de ruwheid maar ook de stilte van de natuur.
Het resultaat is de herinnering gevat in het fotografische beeld. Ze begeeft zich op het raakvlak tussen fotografie en schilderkunst. Door de analoge print technieken toe te passen op schilderdoeken geeft ze het fysieke creatieproces een bijzondere plaats en omarmt ze ook hier het ‘toeval’ en het ‘onvoorziene’.
Lore Stessel kiest er bewust voor om haar eerste solo in een Belgisch cultuurcentrum de ontmoeting een centrale plaats te geven en om 'compagnons de routes' mee uit te nodigen. Kunstenaars met wie ze een kijk op het leven en een passie voor dans beweging, textuur, abstracte expressie en nog veel meer deelt.
Frank Gizycki, Ilse Van Roy en Frederic Geurts gaan in dialoog met Lore Stessel en haar werk via kleine en grotere interventies. Voorafgaand zijn er momenten van ontmoeting en creatie geweest waar Frank, Ilse en Lore zochten naar een verdieping en het samen begrijpen van de processen die hen allen fascineren. Ilse ontwierp een kostuum van breigoed, Frank draagt en beweegt hierin en omarmt en onderzoekt parallel de ‘transitional objects’ die Lore en Ilse als een co-creatie schenken voor de dans. Het resultaat van deze bewegingen ontplooit zich in een ‘common playground’ waar elementen van hun allen als een archief aan de toeschouwer worden opengevouwen.
De tentoonstelling is opgebouwd uit beelden die Lore Stessel maakte van het creatieproces van Frank Gizycki's nieuwe solo performance en Ilse van Roys tactiele vorm van het kostuum. De handen van Ilse op haar breimachine dansen als de geweven draad die alles samen brengt. Frederic Geurts voegt beweging toe met een mobiel en een enkel blad dat je kan doen wapperen door je aanwezigheid.
Alles is in beweging en we bewegen elkaar: I have seen people made of dreams.
over de fotograaf
Lore Stessel behaalde in 2009 een masterdiploma schilderkunst aan de Luca School of Arts in Brussel voordat ze haar opleiding voortzette aan de École nationale supérieure de la Photographie in Arles, waar ze in 2012 ook een masterdiploma behaalde. Haar werk werd onderscheiden met de Louis Roederer-prijs in 2012 en in 2020 verscheen haar eerste monografie The body will thrive. In 2024 publiceerde ze As the sky remembers the sea, uitgegeven door Cairo Apartment, waarmee ze haar onderzoek naar de relatie tussen lichaam en omgeving door middel van beeld voortzette.
Lore Stessel fotografeert vaak dansers. Ze schept aldus de mogelijkheid om de performers buiten het theater te brengen en vast te leggen, zodat ze de intense momenten van verbinding die de dansers opvoeren konden vertragen en uitrekken.
De schoonheid die Stessel tijdens deze ontmoetingen met de danser(s) vastlegt, zoekt en vindt ze ook in de observatie van veranderingen in het landschap, in het materiaal, in de trillingen die de rotsen hebben gevormd of in de golven die de zee in beroering brengen. Haar unieke fotografische stukken hebben veel van het glinsterende en verdwijnende uiterlijk van het schuim dat de zee achterlaat als de golven zich terugtrekken.
uit The Art Couch (auteur Frederic De Meijer)
“Materiaal genoeg aan dansende lichamen waar ze overwegend haar inspiratie vandaan haalt, maar daar gaat het haar niet om. Ze zoomt in op details, vergroot zaken uit, vervormt ze deels door ze op het doek te projecteren, deels door het ontwikkelingsproces van de foto op het doek zelf te laten gebeuren, ten prooi aan de grilligheid van de vloeistof die ze erop uitgiet.
Het is daar dat de magie plaatsvindt, in dat intieme proces tussen wat ze objectief op foto heeft vastgelegd, en de persoonlijke interpretatie die ze eraan geeft. Je zou het niet onmiddellijk geloven gezien de spontane indruk die het werk achterlaat, maar het is het resultaat van een lang en intensief proces. Om de juiste sfeer te creëren, investeert Lore tijd om tot de intimiteit van haar modellen door te dringen, een vertrouwensband te creëren, om op het ogenblik van de shoot naar een evenwicht te zoeken tussen haar intenties en de spontaneïteit van de choreografie die zich voor haar lens ontvouwt. Ze heeft niet de regie over het schouwspel, dat is ook nooit haar bedoeling. Niettemin wil ze het moment in beeld brengen, het gevoel, de sensatie die het teweegbrengt als bron gebruiken voor een nieuwe sensatie, die ze aan het doek toevertrouwt. Een bron, maar lang geen eindpunt.
In essentie gaat ze op zoek naar wat de mens, zowel in universele zin als in een individueel perspectief, zowel als subject als als object typeert. Maar waar ligt de overgangsfase precies? In haar ogen vormt de beweging zélf de sleutel tot dit raadsel, maar dan in de kleine gestes, de minieme gevoelsschakeringen die in elke beweging vervat liggen. Het ligt in een bepaalde kromming van de tenen, in een aanraking die net wat intenser oogt dan andere, een houding die net lang genoeg blijft hangen als prelude op de volgende. Deze details vallen haar niet meteen op, het is pas na lang onderzoek van de beelden dat deze zich als een epifanie aan haar gewaarwording onthullen.“
performance tijdens de opening van de expo
- zo 15 november om 15.30 en om 16.30 u
- gratis / 10’ / exporuimte
- Sil (concept & performance Frank Gizycki)
Sil is het choreografische verhaal van Sil, een hybride wezen, half mens, half spar, dat leert het Pyroceen onder ogen te zien. Het combineert een choreografische en verhalende taal door middel van kostuums, geluid en semantische materialen.
Met Sil nodigt Frank Gizycki ons uit om emoties te heroverwegen, niet als natuurlijke en spontane fenomenen, maar als sociale en ecosysteemconstructies die ons informeren en transformeren. En bovenal, die de paden van een afwijkende ecologie volgen. Met Sil onthullen we de verontrustende intenties en houdingen ten opzichte van Franks ecologische angst. Misschien kunnen we op basis hiervan nieuwe relaties met klimaatverandering smeden?
Via twee interventies presenteert Frank de sporen van zijn samenwerking met kunstenaars Lore Stessel en Ilse Van Roy, met wie hij een visuele en bewegingsidentiteit voor Sil zoekt. Hierdoor ontstaat een klokvormige jas, waarin Frank de resonantie van zijn bewegingen, van zijn karakter en van de emotionele ruimtes die hij opent, onderzoekt.
opening zo 16 nov 2025, 15 u t/m zo 25 jan 2026
om 15.30 en 16.30 u: performance door Frank Gizycki
gratis van di t/m zo van 13 tot 17 u & bij avondvoorstellingen (theaterzaal)
gesloten in de kerstvakantie
