De kracht van verlangen - Hunkering

De ingrediënten voor deze vierde reeks van de Tafelrede zijn wel bekend: een inspirerende spreker, gekruide gedachten en een uiterst fijn driegangenmenu met zorg voorbereid door het team van topchef Giovani Oosters. 

Elk seizoen belichten de drie avonden één thema. Voorheen focusten we op de kracht van de lach, van de melancholie en de verbeelding. De vierde reeks gaat over de kracht van verlangen. 

Julie Cafmeyer studeerde in 2014 af als regisseur aan de Toneelacademie Maastricht. Liefde en verwante aandoeningen zijn een vast thema in haar werk. In Bombastische liefdesverklaring presenteerde ze haar liefdesleven van de afgelopen drie jaar aan haar publiek. Ze schrijft op haar hilarisch goede blog en in De Morgen.

“Volgens sommige wetenschappers is dat de oorzaak van de klimaatopwarming: we krijgen onze hunkering niet onder controle. Omdat we zo eenzaam zijn. We consumeren door de leegte. 

Er zijn poëten die beweren dat we de aarde kapot maken omdat we gefrustreerd zijn dat de dieren, de bomen en de bergen niet met ons praten. Zelf heb ik daar absoluut geen probleem mee. Ik vind het vooral jammer dat bepaalde personen zo stil blijven. Om de een of andere reden spreken ze de woorden niet uit die ik graag zou horen: “Ik hou van je.” 

Wist je dat - als je lang genoeg wacht - de bomen wél terugspreken? Een bekende monnik heeft er drie jaar, drie maanden en drie dagen over gedaan. Volhouden dus. We hoeven de aarde niet uit te putten, we kunnen er weer naar proberen luisteren. Geduld, geduld, geduld. En  zachtheid. En een aanraking zo nu en dan. 

En nu lig jij weer met je naakte lichaam tegen mij aan. En ik denk: we hebben iemand nodig die ons een kompas biedt. Heroriëntatie. Dan zou ik je weer aanraken. Bewust, zodat deze nacht toch nog een bestemming krijgt.” 
Julie Cafmeyer op haar blog, februari 2019