In memoriam

In 2005 creëerde Hanneke Paauwe (in coproductie met CCHA en Theater aan het Vrijthof) het bijzondere locatieproject In memoriam. De voorstelling speelde toen op het oude kerkhof in Hasselt, bij ondergaande zon. Wie erbij was, zal het zich allicht nog levendig herinneren: ronduit kippenvel.

De daaropvolgende jaren (2005–2011) speelde In memoriam meer dan 100 keer in Nederland, Vlaanderen en Duitsland. De tekst werd geselecteerd voor het festival Theatre Café Europa 2007, vertaald in het Duits, Engels, Frans en Lets en bekroond met de Jugendtheaterpreis. Meer dan reden genoeg dus om dit pareltje nog eens boven te halen.

Een onafscheidelijke tweeling.
Een hoofdrol in Doornroosje.
Een kerkhof vol verhalen.
Vader begraaft zijn eigen zoon.
Moeder verzint hoe haar kind verder leeft.
Grote mensen kunnen klein zijn,
ziet de dochter.
Ze laat het er niet bij zitten.

Vader, moeder en kind vertellen hoe ze het verlies van hun zoon en tweelingbroertje proberen te verwerken. Dat doen ze in een monoloog, elk bij een ander ‘engelengraf’ op het kerkhof. Hoe verschillend hun verhalen ook zijn, toch zijn ze op een intense en gevoelige manier met elkaar verbonden.

In deze voorstelling heeft Hanneke Paauwe niet alleen oog voor de donkere en zwarte kant van verlies, maar ook voor troost.

Met heel veel respect voor de omgeving en op een bijzonder natuurlijke manier wordt een beperkt publiek doorheen een beklijvende voorstelling geleid.