Johan Simons/Theater Rotterdam

Heisenberg: een knetterend liefdesspel tussen twee mensen die al een groot deel van hun leven hebben geleefd. Kan een liefdesrelatie op latere leeftijd onderzocht worden via een wetenschappelijk principe? Midden op een hectisch, overvol station, ziet Georgie Alex en ze kust hem in zijn hals. Dit indringende moment dwingt de twee vreemden ertoe zichzelf op het spel te zetten. Eigenlijk zijn ze niet op zoek naar iets en zeker niet naar iemand, maar gaan ze tot hun eigen verrassing een ontdekkingsreis aan naar elkaar, naar zichzelf en naar wat het leven hen nog te bieden heeft. Ze proberen een manier te vinden om te leven met de obstakels die de weg naar vrijheid en geluk blokkeren.
 

Simon Stephens - één van de meest gevierde Engelse toneelschrijvers van het moment - schreef een stuk zoals hij nooit eerder deed. Het onzekerheidsprincipe van Heisenberg koesterend, experimenteert hij vrijuit met Georgie en Alex. Hij creëert een humoristisch, muzikaal en energiek universum, een wereld vol levenskracht die loskomt als je het onvoorspelbare omhelst.
 

In de Nederlandse bewerking van Heisenberg staan theatericonen Hans Croiset en Elsie de Brauw samen op het toneel. De scherpzinnige vertaling van Ariane Schluter voedt de chemische reactie tussen deze twee topacteurs. Voeg daar nog eens de regie van Johan Simons aan toe en je kan deze voorstelling op z’n minst veelbelovend noemen.
 

"Als je iets van heel dichtbij bekijkt dan realiseer je je dat je met geen mogelijkheid kunt zeggen waar dat ‘iets’ naartoe gaat of met welke snelheid. Wist je dat? En als je erop gaat letten waar dat 'iets' naartoe gaat of hoe snel, dan kun je het niet meer goed bekijken. Dat is wezenlijk de waarheid. Dat is wezenlijk wetenschappelijk bewezen zijnde de waarheid. Door een wetenschapper. Werner Heisenberg. 1927. Het onzekerheidsprincipe."