Numi yaldati (Slaap, mijn meisje)

Een dakloze vrouw in 2020, een joodse vrouw in 1942. Vanop een afstand zijn ze amper van elkaar te onderscheiden. De dakloze vrouw ontloopt de vrieskou en zoekt toevlucht in een leeg appartementsgebouw. Daar vindt ze in een kast een oud dagboek van de joodse vrouw die er tijdens de oorlog woonde. Twee tijden en twee verhalen versmelten langzaamaan. 

Fien Leysen, die bij ons nog te gast was met haar voorstelling Wat (niet) weg is (CCHA, 2019) en scenograaf Manu Siebens (bekend van zijn werk bij de gezelschappen BERLIN en MartHa!tentatief) werkten samen aan deze indrukwekkende installatie die focust op audio en tegelijkertijd prachtige tekeningen (van de hand van Tom Clement) projecteert.

Numi yaldati (Slaap, mijn meisje) brengt een fictief verhaal over thema’s die van alle tijden zijn: armoede, familie, verlies, liefde, oorlog en vrede. En ook over hoe alles soms op elkaar lijkt… Zet je hoofdtelefoon op en laat je meevoeren in dit wondermooie en ontroerende verhaal dat generaties samenbrengt. 

“‘Numi yaldati’ raakt je poëtisch, en prikkelt je verbeelding op een voortreffelijk gedoseerde manier. Pijn, schoonheid, vertwijfeling, weemoed vloeien in deze multimediale installatie organisch in elkaar over.” pzazz.theater, 4 februari 2021