Schubert in het West-Vlaams

West-Vlaams is de moedertaal van Wannes Cappelle, frontman en stuwende kracht van Het Zesde Metaal. In zijn songs blijft hij die taal trouw, zonder ermee te koketteren. Hij verstaat de kunst om in eenvoudige woorden de complexe werkelijkheid te bezingen. Vooral met zijn dichterlijke vondsten én ontwapenende eerlijkheid wint hij vele zieltjes. Een nummer als Ploegsteert is nu al een onsterfelijke Vlaamse klassieker! 

Wannes Cappelle komt al geruime tijd bij pianist Nicolas Callot over de vloer. Callot won verschillende wedstrijden, was laureaat van de International Johannes Brahms Competition in Oostenrijk en trad op met Antwerp Symphonic Orchestra onder leiding van Philippe Herreweghe. Hij was al eerder in CCHA op bezoek tijdens Piano day(s) 2018.

Nicolas Callot deelde zijn grote liefde voor componist Franz Schubert met zijn West-Vlaamse vriend en vroeg zich af wat het zou geven als die laatste enkele van de schitterende liederen van Schubert zou vertalen in de plastische en poëtische taal die hem zo eigen is? 

Dit project verscheen intussen ook als album: Kom, benevelt mie! En Nicolas Callot overdrijft niet wanneer hij zegt dat ze klinkt alsof je met de twee muzikanten in dezelfde ruimte zit. 

In tegenstelling tot bij popmuziek, waarbij de stem van dichtbij wordt opgenomen en er achteraf nog effecten op worden gezet, wordt bij klassiek het geluid in de ruimte opgenomen. Zonder effecten. Voor wie Het Zesde Metaal gewoon is, zal dat rauw klinken. Dat Wannes Cappelle daardoor breekbaarder en kwetsbaarder dan ooit tevoren klinkt, vindt Nicolas Callot juist het mooie aan de plaat: “Los van het feit dat die kwetsbaarheid ook in de muziek zit, krijg je daardoor als luisteraar het gevoel dat je iets beleeft. Een gevoel dat mensen ook 200 jaar geleden moeten hebben ervaren, toen ze in een kamer bij Schubert rond de piano zaten.”

programmaboekje