De laatste generatie, of De 120 dagen van Sodom

De laatste generatie gaat over de (ab)normaliteit van het leven, gebracht door professionele acteurs en acteurs met een verstandelijke beperking. Milo Rau, tot voor kort artistiek directeur van NTGent, zoekt naar een evenwicht tussen een poëtische interpretatie en een eerder verontrustende toe-eigening van Pier Pasolini’s films De 120 dagen van Sodom en Het evangelie volgens Matteüs. Fascistische en fundamentalistische kapitalistische tendensen worden uitvergroot in een setting die verdacht veel lijkt op onze hedendaagse maatschappij.

De vier professionele acteurs gaan in dialoog met hun collega’s van Theater Stap, het gezelschap voor acteurs met een verstandelijke beperking. Wat beschouwen we als normaal en wie bepaalt dat? Waarom hebben we het steeds over diversiteit maar blijven we uitsluiten? Gaandeweg gaat die vraag over in een bruut en pervers spelletje. Wreedheid en menselijkheid, schoonheid en walging geraken verweven tot het ondraaglijk wordt. Zijn wij, schijnbaar meer tolerant en gevoeliger dan voorgaande samenlevingen, misschien de echte fascisten?

De tekst is een persoonlijke interpretatie van de acteurs op de twee Pasolini films en wordt telkens in de eigen moedertaal gebracht, Frans of Nederlands. Op die manier adresseren de acteurs tevens de culturele barrière en politieke discrepantie die er heerst tussen Vlaanderen en Wallonië. Een ideale gelegenheid voor ons om de bus naar Luik te nemen!