Komt op/Gaat af

In 2002 vond theatermaker en auteur Nico Boon op een rommelmarkt een boek met twee beklijvende foto’s.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog dekt een vrouw in een huiskamer haar twee vermoorde kinderen toe. Een Noord-Koreaanse soldaat bekijkt het afgehakte hoofd van een vijandige soldaat. Beide foto’s, genomen door de Amerikaanse fotografe Margaret  Bourke-White, leggen momenten vast die moeilijk met woorden te beschrijven vallen.
 

Deze foto’s vormen het uitgangspunt van Komt op/Gaat af. Wat is het verhaal achter de beelden? Hoe komt het dat de fotografe zo’n gruwel vastlegt? De zoektocht naar het leven van Bourke-White zet Boon op het spoor van een groter verhaal waarin verschillende levens met elkaar verweven worden. Kan men de drijfveren van andere mensen begrijpen? Valt een leven überhaupt te reconstrueren? Of tasten we in het duister als we iets over andere mensen willen weten?
 

Nico Boon maakte de afgelopen jaren verschillende soorten theater, van grote producties waarvoor hij de teksten schreef (o.a. De vraag is niet: of, maar: wanneer, CCHA, 2016) tot kleinschalige radicale locatieprojecten (zoals Guess who’s coming tot dinner, Tournée locale, 2018). Nu gaat hij ‘back to basics’ met deze intieme voorstelling die hij zelf schrijft én speelt.
 

“Vlak voor ik aan het RITCS begon, fotografeerde ik mijn beide ouders toen ze zwaar ziek waren. Hoewel het niet mijn bedoeling was om mijn persoonlijke verleden aan bod te laten komen, dwongen de foto’s van Bourke-White mij om na te denken hoe ik zelf met ziekte en dood omga. En plots herinnerde ik mij dat ik zelf fotografie heb gestudeerd… Op deze manier wordt deze voorstelling veel persoonlijker dan ik zelf had gedacht.” 
Nico Boon