Renaat Ramon

Als dichter-essayist en als beeldend kunstenaar - twee disciplines die via de eigenheid van de visuele poëzie nauw met elkaar worden verbonden en de veelzijdigheid illustreren van zijn creatieve zoektocht - blijft Renaat Ramon in zijn eigen taal communiceren met zijn lezers en/of toeschouwers.

De drie-eenheid van maat, orde en evenwicht vormt het substraat van zijn artistieke bezigheid. Voor Renaat Ramon vervult de visuele poëzie een brugfunctie tussen zijn beeldend werk en zijn activiteiten als woorddichter en essayist. Via de eigenheid van de visuele en/of concrete poëzie worden beide disciplines nauw in elkaar vervlochten.

Zelf omschrijft Ramon zijn visuele poëzie als volgt: “Ze heeft haar wortels in het samengaan van woord en beeld. Wat mij in de eerste plaats aanspreekt, is die vorm van concrete poëzie die louter met letters, tekst en tekens werkt”.

Ramon is gefascineerd door de tekenmogelijkheden van het alfabet, maar tot de specifieke formele kenmerken van zijn concreet-visuele poëzie behoren ook het frequente gebruik van niet-linguïstieke codes, vooral van cijfers en wiskundige formules en het spelen met de visuele overeenkomsten tussen (Romeinse) cijfers en letters.