Daniël van Klaveren/STIP

Een ode aan hen die niet worden opgemerkt. Dat is de ondertitel van deze muziekvoorstelling. En dat is terecht.
 

Immers, stel je voor, het is 1759 en je heet Nannerl Mozart. Je bent amper acht jaar oud en speelt niet alleen briljant piano, maar net zo briljant viool. Iedereen vindt je een wonder. Maar dan blijkt je kleine broertje even muzikaal te zijn. Of nee, zelfs nog veel muzikaler.
 

Wolfje en Nannerl reizen met hun vader door Europa en treden op voor koningen en hertoginnen. Ze zijn een onafscheidelijk duo, deze wonderkinderen die samen avonturen beleven.
 

Tot Nannerl op een dag niet meer mee mag. Want een meisje hoort niet op te treden. En is haar broertje eigenlijk niet het enige echte wonderkind?
 

Daniël van Klaveren schreef een bloedmooie en actuele tekst over kansen krijgen, over jongens en meisjes, over een 'ster' zijn versus een leven naast de spotlights. De pers was alvast totaal overtuigd (*****, theaterkrant.nl), onze programmeur ook, vandaar deze aanbeveling: sterk aanbevolen!