Het Zesde Metaal

De laatste jaren ging het hard voor Het Zesde Metaal, de groep rond Wannes Cappelle: goud voor Nie voe kinders (2014), wekenlang in de hitlijsten met Naar de wuppe (2016) en Ploegsteert (uit het gelijknamige album uit 2012) eindigde op de hoogste plaats in de 100 op 1 van Radio 1.
 

West-Vlaams is niets meer en niets minder dan de moedertaal van stuwende kracht Wannes Cappelle. Maar wát hij met die taal doet, maakt van Het Zesde Metaal een groep die het verschil maakt. Zijn teksten blinken uit qua spitsvondige welgemikte poëzie en ook live is hij een rasverteller. Voeg daarbij een moeilijk vast te pinnen sound, en Het Zesde Metaal oogst op zijn minst verwondering en op zijn best bewondering.
 

Op Calais fileert Cappelle de mens, staat hij stil bij dingen waar niemand anders stil bij staat en legt hij de onvermijdelijke tragiek van de wereld en de liefde bloot. De songs graven dieper dan ooit en de zinderende elektronica is een verrijking voor de verhalen van Cappelle en zijn vaste schrijfpartner Robin Aerts.
 

Eerder dit jaar trok Het Zesde Metaal naar de theaters - goed voor 11.000 tickets en 22 uitverkochte concerten! - met volledig herwerkte versies van songs uit Calais, afgewisseld met ouder werk. De muziek streelde, stuwde en schuurde, de songteksten nestelden zich als vanouds onder de huid en lieten je zelden onbewogen.
 

Meer dan redenen genoeg om de band voor het eerst in (meer dan) 10 jaar opnieuw uit te nodigen in CCHA!